Fietstocht Dwars over het eiland: Hollum – het Oerd VV (55km).
In de ochtend hangt er nog steeds een flinke mist in het dorp, toch laten we onze plannen om de rest van het eiland per fiets te gaan verkennen niet varen. We ontbijten vroeg en stappen voor ons doen ook redelijk vroeg, kwart voor elf, op de fiets. We starten ons 8 vormige fietstochtje links om dus we ronden de hele west kust van het eiland, langs de wadden, langs het bos, langs het enorm uitgestrekte vakantie park in het duingebied en dan uiteindelijk komen we uit op een prachtig fietspad dat aan de noordzeekant door de duinen loopt. Tis fijn om op deze manier de wegen en paadjes die we al gewandeld hebben aan elkaar te fietsen, daarmee krijg ik in ieder geval de anatomie van deze kant van het Eiland meer in de gaten.
Bij de Balummer Blinkert, een hoog zandduin dat zijn naam dankt aan het schitteren van het gele zand in de zon op een stralende zomerse dag, steken we het eiland weer dwars over naar de wadden kant. Daar stappen we bij het beeld van de dijkwerkers, het talud weer over en fietsen langs de enorme Ballumer bocht naar Nes. Hier steken we de aanvoerweg naar de boot over en vervolgen onze weg langs het Wad. De drooggevallen zeevlaktes lijken hier veel uitgebreider dan in Schier en het aantal vogels idem dito. Inmiddels lijkt de mist meer op te trekken en dreigt er zowaar af en toe een waterig zonnetje door het grijze wolkendek te breken. Het fietspad langs de wadden houdt op enig moment op omdat er ook aan de wadden kant een bijzonder duinlandschap is ontstaan, waar je niet langs kunt fietsen maar wel doorheen. Dus we vervolgen onze weg landinwaarts, onze bestemming is uiteindelijk Het Oerd het op een na oostelijk duinlandschap van Ameland. In dit duinlandschap ligt een 25 meter hoog duin met een plateau dat een prachtig uitzicht biedt over de Waddenzee en het duinlandschap. We zouden hier ook een rondwandeling kunnen maken, maar dat houden we tegoed voor een volgende keer. Fietsen was onze bedoeling en we hebben nog een aardig trappartijtje terug te gaan.
Op de terugweg doen we een koffie break bij het strand van Buren. Hier hebben ze een mooie strandtent op het strand staan, dat helaas op dit moment staat te zieltogen. De meneer die nu met z’n verrijdbare koffie kar op de oprit naar het strand staat vraagt 4 Euro voor een kopje koffie en chocolademelk met slagroom, en dat zijn toch “vóór Coronacrisis prijzen”. Na dit verpozen fietsen we nog een klein stukje door tot aan de strandopgang Nes, we constateren dat het strand hier er hetzelfde uitziet als bij ons in het westen, geen extreem brede stranden, prullenbakken op gepaste afstand en trekkers die het zand omploegen zodat het zand er lekker rul uitziet, en dan doen we het dorpje Nes aan. De outskirts van het dorp zijn verre van aantrekkelijk maar het centrumpje met heel veel oude pandjes uit de 17e en 18e eeuw is zeer pittoresque. Er zijn veel grote terrassen zichtbaar tussen alle kleine winkeltjes en huisjes, dus je hoeft niet heel veel fantasie te hebben om dit als een permanent toeristisch kippenhok voor te stellen als er geen Corona maatregelen zouden gelden.
Op de terugweg pakken we het fietspad langs de Waddenzee weer op; er zijn niet heel veel (fiets) wegen die naar Hollum leiden (2 door de natuur aan de zuid en noord kant van het eiland, en 1 middendoor langs de doorgaande weg) . We fietsen nog langs de bierbrouwerij van Ameland, we hoopten daar op een Jopen achtige entourage met veel spannende nieuwe biertjes. De tripeltjes die we al geproefd hadden waren veel belovend. De initiatiefnemers waren een bierliefhebbend stel dat vanuit hun huis begonnen was met brouwen en nu een heuse boerderij met enorme ketels had kunnen opzetten. Met 3 euro per flesje kun je blijkbaar op dit eiland een dergelijk biertje gewoon lucratief brouwen. Helaas waren de soorten bier de we in het winkeltje aantroffen dezelfde als die in de super te koop waren, dus we keren zonder nieuwe bier ontdekkingen terug naar Hollum. Het fietspad tussen Ballum en Hollum fietsen we voor de tweede keer en ook deze keer heeft de zon gewonnen en is het stralend herfstweer waarmee we terug huiswaarts keren.
Om half vier zijn we weer terug in ons huisje. Ik doe nog een rondje winkelverkenning, 5 in totaal, en kom met Amelander tripeltjes en wat aanvullende groenten terug om onze koelkast inhoud mee op te leuken voor het avond eten. Tim belt nog met de mededeling dat de test positief was, dus hij zal even in quarantaine moeten. Wij ontspringen net de dans, maar Sas en AR moeten ook tien dagen binnen blijven omdat zij Tim naar Amsterdam hebben gebracht op maandag en Tim op dinsdag klachten heeft gekregen. Het Covid virus komt zo wel heel dicht bij zo in ons gezinnetje, maar hopen dat de klachten bij Tim niet heel ernstig zullen worden en dat niemand anders klachten krijgt. Het blijft een spannende ziekte waarbij vooral het grillige beloop de boosdoener is… We eten een groenten omelet met geitenkaas en genieten van het Amelander tripeltjes erbij. Een heerlijke afsluiting van mooie (fiets) vakantiedag.