Laatste fietstocht Oude Bildtzijl-Dokkum-Leeuwarden (55km)

We zijn vroeg op, en hebben ook het plan om vroeg op de fiets te stappen. De ochtend is wederom mooi en stil en nu kan ik gewoon vroeg de douche instappen zonder dat ie bezet is. Ik zet de knooppunten route op een papiertje, we laten toch niet de telefoon synchroon mee lopen want de batterij loopt heel snel leeg op de GPS tracking. We eten nog een lekker ontbijtje met jam en hagelslag uit de camping koelkast en vegen na het ontbijt de muggen en vliegen lijken bij elkaar. We poetsen her en der nog wat omdat er in de kleine lettertjes staat dat je het hutje schoon op moet leveren. We gaan dus naar Leeuwarden over Dokkum, onze host vertelde gisteren dat dit een soort uitdrukking in het Fries is geworden, afkomstig van het schaatsen, bij Dokkum moesten de Elfsteden schaatsers namelijk tweemaal een stuk Dokkumer Ee schaatsen en dat is op een traject van 200 km niet fijn. Men gebruikt de uitdrukking nu om aan te duiden dat je wel iets aan het doen bent maar dat er nog wat dingetjes extra te doen zijn, bijvoorbeeld 2x de Dokkumer Ee schaatsen voordat je echt op weg bent. Een mooie uitdrukking en het is grappig om dit in je achterhoofd te houden als je naar Dokkum fietst.

We vertrekken om 10.00 uur, worden allervriendelijkst uitgezwaaid door onze host en rijden het eerste stukje weer door het dorp terug naar de nieuwe dijk. Deze keer gaan we aan het eind van het fietspad rechtsaf de nieuwe dijk op daar waar we gisteren links af gegaan zijn. Na een kilometer of 10 slaan we weer links af het Friese platteland in. We rijden door mooie en soms echt pittoresque dorpjes bijvoorbeeld het plaatsje Ferwert, met een mooi pleintje, prachtig weeshuis, en onder de poort door bij het weeshuis kom je bij een oud kerkje, te schattig om te zien… De fietstocht verloopt voorspoedig, Noor heeft een nieuw zadel, we hebben een lekker zonnetje, niet al te warm, bijna geen wind dus het eerste stuk van de route gaat gezwind voor de wind. We scoren onderweg nog zelfgebakken muffins met bramen, bezoeken nog een 9 meter hoge terp (de hoogste in Friesland) met een kerk en bijgebouwen. Deze terpen waren voorlopers van de dijken, ze werden gebouwd om de bewoners te beschermen tegen het water, bij latere afgravingen, toen de dijken al opgeworpen waren blijken deze heuvels veel archeologische artefacten te bevatten waarmee men een goed tijdsbeeld kreeg van leef gewoontes en volken die de terpen bewoonden. We komen uiteindelijk om 12.00 uur in Dokkum aan.

Dokkum is in vroeger tijden een stad aan de zee geweest en daar zijn de grote waterwegen ten noorden en ten zuiden van het stadje stille getuigen van. Mooie oude gebouwen, pakhuizen die inmiddels tot woningen zijn omgebouwd, knusse achterommetjes, leuke terrasjes, uitbundige boten aan de kades, mooie bruggen. Kortom veel ingrediënten die het stadje een romantische statige gouden eeuw sfeer geven. Zelfs op zondag is het hier een feestje om even te vertoeven. We eten voor het eerst een heerlijk echt fantasie vol belegd broodje, en een heerlijk boerenzuivel ijsje als toetje. Een absolute aanrader dit stadje als je in het Friese Noorden bent.

En dan onze laatste etappe : naar Leeuwarden. Weer langs de Dokkumer Ee, afgeladen met zeilboten die naar alle windstreken uitvaren, het is een mooi en vrolijk leven zo op het water. We komen langs de brug van Barthlehiem, we drinken nog wat bij een pontje en zwemplaats in de Dokkumer Ee alwaar het een drukte van jewelste is. Het laatste stuk van de tocht naar Leeuwarden loopt met een prachtige fietspad door het boerenland. 8 kilometer tussen de koeien en langs de boerderijen door, die blijkbaar recht van overpad hebben gegeven voor fietsers en wandelaars. Uiteindelijk fietsen we eerst wat randgemeentes in en dan ben je in de hoofdstad Leeuwarden. Het oppervlak van Leeuwarden is groot dus we zetten toch nog naar even Google aan om ons naar het station te begeleiden. We rijden de binnenstad weer door, inmiddels is het voor mij de vierde keer binnen een maand dat ik de grachtjes van de binnenstad befiets en het zorgt voor een soort klein feestje van herkenning, oh ja hier ben ik al geweest… Het station kan uiteindelijk ook niet gemist worden en om kwart voor vier hebben wij onszelf met mondkapjes en al weer geïnstalleerd in de trein. We hebben nog wat gedoe over niet geregistreerde fietsen, omdat dit een nieuwe regel van de NS is dat je voorafgaande aan je treinreis met fiets, je fiets op een website moet registreren, het is nog niet verplicht maar wordt wel aangeraden, zodat je kunt zien of er nog plek voor ie fiets is… Vanaf Zwolle zitten we eindelijk relaxt in de trein omdat we dit registreer verhaal hebben kunnen doen, en daarmee hebben we geen dreiging meer van conducteurs die ons uit de trein kunnen zetten met niet geregistreerde fietsen. Jammer zo’n nog niet werkende App zonder relaties met de fiets kaartjes die verkocht worden. Een heel klein gedoetje aan het eind van een verder perfect verlopen vakantie die de analen in zal gaan als het ontdekken van Friesland als vakantieland met ruimte, water, pittoresque dorpjes en stadjes waar je zomaar zou willen wonen om te zwemmen, zeilen en chillen in een Oudhollandse omgeving. Voldoende indrukken om bij weg te kunnen dromen…