Fietsrondje Nieuw land: Oude Bildtzijl – Zwarte Haan-Westhoek (28.6 km)

De ergste hitte is voorbij. De vroege ochtend is verfrissend en vol geluiden van het platteland. Ook al is ons verblijf geen boerenbedrijf meer toch blijft voor ons westerlingen de geur, de geluiden, de entourage, het uitzicht, en niet te vergeten de massa’s vliegen, het gevoel opleveren dat je op een boerderij aan het logeren bent, dat geeft mij in ieder geval een vakantiegevoel in een totaal andere omgeving. We tutten het begin van de dag door met kletsen, ontbijten, routes bekijken. Uiteindelijk levert de tip van onze host de contour van onze route op. Hij suggereert dat we naar de Zwarte Haan moeten, een plek 7 km verderop te bereiken via een  fietsroute over nieuw Bildtzijl (de nieuwe sluis) langs de nieuwe dijk. De Zwarte Haan is het plaatsje met het gelijknamige restaurant en op het wad aldaar zijn flamingos  te spotten.  Hij geeft een inkijkje in de historie van dit landschap, de plek waar we nu zijn is in 1850 door zijn voorouders op toenmalig nieuw land gebouwd. De oude dijk ( oude Bildtzijl) en de oude sluis dateren uit 1505 en de nieuwe dijk werd in 1700 gebouwd. Het land daartussen wordt het nieuwe land genoemd en gebruikt men voornamelijk voor graanverbouw.

Om twaalf uur stappen we op de fiets naar het dorp, onze eerste stop is het culturele centrum van het dorp met vlindertuin en theelokaal. Het centrum heet Aerden en is gesitueerd in de voormalige kerk, en wordt volledig gerund door vrijwilligers. De tuin is prachtig echter geen vlinder te bekennen omdat er ook geen zon schijnt. Overal zijn plekjes waar je heerlijk privé kunt zitten, kletsen, en  kopje thee kunt drinken. De thee wordt gepresenteerd met een cake naar Ol’ syls (oude sluis) recept. De mensen zijn alleraardigst. De ruimte is rustiek kortom een eldorado om te mogen zijn en verblijven. We treffen daar het fietsje van ‘de kleine keizer’, Gerrit Keizer de kleinste man van de wereld die hier geboren en uiteindelijk in 1946 ook overleden is. Er hangt aan een deur een prachtige, vrolijk gekleurde zijden jas en als ik hem aantrek lijkt hij voor mij gemaakt. Ik koop de jas en de mevrouw van het theelokaal  is helemaal enthousiast, want er wordt niet elke dag zoveel geld verdient aan de verkoop van een kunstkleinood  dat  daar tentoongesteld wordt. Iedereen blij, en na een verblijf van een uurtje wordt het tijd om onze route op te pakken, de regen valt echter even naar beneden en volgens onze weer apps komt er om twee uur weer een bui over. Dus er is een kleine noodzaak om nu te fietsen, dan zouden we snel de 7 km droog kunnen  overbruggen, want we hebben de wind in de rug, horen we van mensen die hem net tegen hebben gehad op hetzelfde traject. In eerste instantie fietsen we aan de binnenkant van de dijk maar al snel mogen we aan de buitenkant fietsen. De kleuren, de geluiden, de zilte zeelucht van het Wad zorgen voor een contemplatieve  omgeving waar je een wordt met fiets en ruimte…..

Het plaatsje de Zwarte Haan is niet te missen. Veel auto’s, veel mensen op de dijk met verrekijkers, een standbeeld van een dijk werker een hek waar je door heen moet om bij het plaatsje te komen en het restaurant De Zwarte Haan aan de onderkant van de dijk. Een mooi terras met allemaal hele jonge mensen in de bediening en een kaart die we zo langzamerhand herkennen omdat het horeca eten in heel Friesland het culinaire niveau van een gemiddelde westerse  brasserie daghap niet overstijgt. We eten een zalm en ceasar salade met gember theetje erbij dat naar niets smaakt. Kortom de verwende westerse dames halen hun verwende neus op voor de matige kwaliteit van hetgeen voorgeschoteld wordt. De zon komt voorzichtig tevoorschijn en we stappen weer op de fiets, niet nadat we een van de  twee reusachtige banken op de foto hebben gezet.

Het keerpunt van de route, bij een indrukwekkende stalen monument is Westhoek. Alhier gaan we de oude dijk op die uiteindelijk , na een flink aantal kilometers, langs ons logeer adres loopt. Langs de dijk liggen verschillende kleine plaatsjes, die hun naam te danken hebben aan de Zuid-Hollandse dijkwerkers die in 1500 de dijk eigenhandig hebben geschept, en daarbij als aandenken  de plaatsnamen van hun woonplaats in de Westen verbasterd/aangepast  hebben  tot een nieuwe naam voor een dorp aan de dijk. De dijk staat vol met piepkleine landarbeidershuisjes en er wordt veel gemoestuind. Dus onderweg  kopen we nog wat  bosuitjes en een courgette. Gelukkig hebben we nog wat cash kleingeld om deze groentjes te betalen, en we besluiten met deze groentjes en de restjes die nog in de koelkast van  ons hutje liggen ons avondmaal te bereiden. We hebben nog een heerlijke fles witte wijn in de koelkast liggen dus daarmee fullfillen we de avond maaltijd. Het wordt een ingetogen maaltje opgeleukt met een heerlijke wijn en we kletsen de avond weer door. Morgen gaan we op onze laatste vakantie dag nog een Elfsteden etappe fietsen van Dokkum naar Leeuwarden. De aanrij  route van hieruit naar Dokkum levert ook nog 25 km op, dus het wordt onze tweede langere fietstocht. De dag eindigt met een enorme vliegen en muggen massagraf op de vloer, en vrij snel na dit brute natuur geweld overmeesterd de slaap der weldadigen ons…