Fietsrondje Hindeloopen, Stavoren, Woudsend, Heeg, Hindeloopen (70 km).

Heerlijk geslapen, het is hier veel minder warm dan bij ons in het westen. Vroeg opgestaan en de stilte in het dorp, waar nagenoeg geen privé auto’s rijden, is oorverdovend.. Het eerste uur wederom op stoeltje voor ons huisje het blogje bijgeschreven en daarna heeft Noor ontbijtje klaargemaakt dat we ook op ons privé stoepje lekker op hebben zitten smikkelen. De eerste beweging komt vooral van vrouwen uit het dorp, de meesten op de fiets, die allemaal verzamelen bij de Spar, vermoedelijk om vers brood te kopen. Heerlijk dat dorpse relaxte leven, tenminste zo ziet het eruit.

We tutten heerlijk en uiteindelijk stappen we om 10.30 op de fiets om de omgeving te gaan verkennen, we gaan eerst even naar de VVV voor informatie over fietstochten en ook al zijn we voor de officiële openingstijd, de museum mevrouw doet gewoon de deur open en we kunnen op de beschikbare kaarten naar fietsknoop rondjes kijken. We schrijven de knooppunten op en fietsen richting Stavoren.

Stavoren heeft een leuk waterfront, met knusse boulevard met eettentjes en het vrouwtje van Stavoren natuurlijk dat maar niet uitgekeken raakt met het de horizon afzoeken van de Zuiderzee. De stad is minder compact dan Hindeloopen en daarmee dus ook minder pittoresque en blijft Hindeloopen onze favoriet.

Onze fietstocht brengt veel verkoeling, tis prachtig weer om te fietsen, de knooppunten staan, op een enkele na, fantastisch aangegeven en daar waar geen knooppunten staan aangeven, staat een verbodsbord op de weg dat het verboden voor fietsers is. Maar omdat wij soms de kortste weg willen fietsen (van Hemelum naar Kolderwolde) hebben we het bord toch maar genegeerd en onze meest rechtdoor gaande route tussen de auto’s vervolgt. Gelukkig is de Nederlandse automobilist gewend aan fietsers dus onze aanwezigheid zorgt niet voor enorme opstoppingen op de weg naar Kolderwolde of all places. De fietstocht voert door de gemeente de Fryske Marre en loopt langs verschillende waterplassen. Er is overal water, en zover je oog kan zien, en dat is heel ver, omdat ook hier het land hartstikke plat is, zie je witte zeiltjes die zich over de horizon verplaatsen. De onderbrekingen die we hebben worden door bruggen, sluisen en drink/eetmomenten veroorzaakt. De eerste stop is bij Laaxum, twee zeer sloophoutachtige etablissementen waar je haring en paling kunt eten en cola kunt drinken. Nou voor westerse begrippen zijn het een beetje ach en nebbes tentjes (geen modern sloophout) maar de plek aan het IJsselmeer in combinatie met de versnaperingen zorgen voor veel klandizie.

Onze lunch , omelet en groenten kroketten op/met brood, gebruiken we op een leuk schaduwrijk terrasje bij het watersport centrum De Fluezen, dat ligt aan toevoer slootje naar De Fluezen (en uiteindelijk ook de Heegerplas) . Het is een komen en gaan van kleine moterdingies en zeilbootjes met hordes kinderen die allemaal zeilles gaan krijgen op een waterplas van bescheiden omvang in vergelijking met de grote waterplas, het IJsselmeer uiteraard. Toch is dit de grootste plas in dit gebied, en om een rondje eromheen te fietsen moet je flink wat kilometers maken. Helaas liggen de fietspaden niet strak langs de waterkant van de meren… Sterker nog meestentijds helemaal niet pal er langs, omdat de waterkanten niet extreem bebouwd zijn en als ze gebruikt worden dan is het voor watersport /jachthaven doeleinden en daar zul je dan toch om heen moeten fietsen. Dus de afstand valt wat langer uit dan we bedacht/ berekent hebben. Maar ja bij 38 kilometer op de teller heeft het ook geen zin om om te keren want dan kom je uiteindelijk op dezelfde kilometer stand uit. Noor gaat dus een flinke verbetering van haar persoonlijk record maken in dit seizoen, maar dat gaat dan ook geaard met het nodige afzien.

We maken een ijs stop in Heeg, ook een aardig watersport gebeuren met authentieke huisjes in een winkelstraatje dat uitkomt op het haventje. Vanaf hier gaan we aan de laatste 20 kilometer beginnen, we krijgen nu ook aan onze linkerhand een plasje water, het Gaastmeer. De fietspaden zijn fantastisch het landschap is zeer afwisselend, ik kan niet anders zeggen dat de omgeving hier zeer geschikt is om te fietsen en dat ook hier de fietsdrukte, (net als in Groningen trouwens) ondanks het hoog seizoen zeer bescheiden is. Maar goed je komt hier eigenlijk om te zeilen en op het water is het echt een drukte van jewelste. We doen aan luchtfietserij als we onze dromen ter sprake brengen: huisjes aan het water (Hanneke) en nieuwe man met een bootje (Noor), met dit soort fantasieën kun je jezelf en elkaar altijd wel blijven vermaken/verrassen.

We komen uiteindelijk om 18.00 thuis, tijd genoeg om nog een duik te nemen, alhoewel er een flinke sluier bewolking voor de zon hangt en het daarmee dus ook minder warm is. Desalniettemin is het toch heerlijk om na zo’n lange fietstocht even het water in te springen en af te koelen. We drinken thuis nog een wijntje nemen een snelle douche, trekken weer decente kleren aan en gaan uiteten.

De Italiaan waar we gereserveerd hebben is drie huizen verderop, en wij gaan daar optimistisch gestemd naar toe. De enige eetplekjes zijn echter binnen, in een zeer muffe atmosfeer, en de mevrouw die ons onvriendelijk te woord staat en ons van een door onszelf gekozen tafel weg bonjourd zijn voldoende ingrediënten om de tent weer uit te lopen. Wat ons betreft niet Corona proof en ook niet vriendelijk genoeg om te blijven dus we gaan op zoek naar een volgend plekje. Dat vinden we ook bij Hotel De Brabander ( sinds vanmorgen weet ik weer dat Bert en ik hier 10 jaar geleden gelogeerd hebben, dus er komt wel een klein beetje herinnering terug van dat logeerpartijtje), ietsje dieper gelegen in het dorpje, met bruin café achtig uiterlijk maar met mooi terrasje aan een binnen watertje waar enorme tjalk geparkeerd ligt. Ook hier weer veredeld cafetaria eten, maar met iets meer liefde klaargemaakt en een iets betere prijs kwaliteit verhouding. We zijn blij dat we buiten kunnen eten en keren uiteindelijk om 22.15 moe maar zeer voldaan weer terug naar ons huisje. We hebben prachtige fietstocht gemaakt, en daarmee al zeer uitgebreid en intensief de omgeving hier verkend, we zouden nog wel willen blijven maar helaas is het huisje verder reeds verhuurd. Morgen moeten we dus verkassen, het wordt een transfer dagje naar ons volgende adres in Oude Bildtzijl net voorbij Harlingen. We gaan morgen zien hoe de fiets kwaaltjes /conditie zich hersteld hebben na een weldadige nacht slapen.