Fietsrondje Tichelwurk- Leeuwarden (38 km)

We hebben heerlijk geslapen, het is hier heel stil, het water kabbelt de hele dag door en de vogeltjes kwetteren dat het een lieve lust is. Om 8.00 is het buiten al zodanig van temperatuur dat we aan ons tafeltje kunnen zitten, buiten! Een primeur voor deze vakantie. We tutten lekker aan, ontbijten buiten en doen de afwas van twee dagen… We zijn ons modder en donkerte avontuur van Warffum weer helemaal te boven. We krijgen hond Woeke op bezoek een Friese stabij die erg graag aangehaald wil worden, daarna kletsen wat met onze gastheer en gastvrouw en komen te weten waarom dit stuk van de elfstedentocht, ‘ de hel van het Noorden’ werd genoemd. Dit was namelijk het laatste stuk, 47 km, van de 200 km lange tocht en het was een recht stuk, er kwam geen eind aan, meestal stond er straffe wind over het ijs en daarmee was de kwaliteit van het ijs ook niet fantastisch, kortom dit was voor veel mensen het stuk waar de ‘man met de hamer’ kwam.

Wij stappen gewoon om half twaalf op de fiets, geen tegen wind geen slechts ijs te bekennen, alleen worden we door middel van borden op de Elfsteden tocht route gewaarschuwd voor brug obstakels waar we voor moeten afstappen, maar de meeste kunnen we in een lagere versnelling gewoon opfietsen, de brug van Bartlehiem, wordt als fotogenieke brug gebruikt, iedereen poseert ervoor. Er komt, nadat we de brug gepasseerd zijn, een vroege herinnering uit een laadje te voorschijn , iets uit onze vroege jeugd waar we alleen de kreten van de commentator op de tv, of was het nog radio, hoorden vertellen wat voor vreselijke taferelen er bij de brug van Bartlehiem plaatsvonden. Grappig hoe dat werkt zo’n geheugen…

De fietsroute door het Friese landschap, eerst richting het Noorden o.a. Langs Barthlehiem is mooi, het dorpje Burdaard pittoresque, zo zijn we ze in Groningen niet veel tegen gekomen, een bakkertje, een hotel, een terrasje een groentenboertje en het lijkt alsof er gewoon gewoond en geleefd wordt in de dorpjes, dat gevoel misten we vaak in Groningen. Veel bootjes op het water veel mensen aan de kant veel uitwisseling over en weer het is een knusse bedoening.

Om half twee, na 30 km komen we aan in Leeuwarden. De outskirts zijn niet om over naar huis te schrijven, wel hebben ze aan de zijkant van Leeuwarden een prachtig recreatie park aangelegd. Het strekt zich uit over een heel groot oppervlak en kent verschillende mogelijkheden van watersport plezier. Veel stacaravans, maar ook een grote camping met veel groen, leuke strandjes en prachtige wandelpaadjes, tsja dat kun je allemaal groots opzetten als je de ruimte in je land hebt..

We eten een heerlijke salade op de Druivenstreek, een straat net achter het centrum bij eetcafé ‘het leven’. Ik geniet met volle teugen van de blauwe kaas uit Wolvega met gegrilde peer, en walnoten omgeven met een heleboel groenten. Het bruine brood dat we erbij geserveerd krijgen is heerlijk en de zelfgemaakte pesto ook subliem. Kortom een gelukstreffer qua restaurant dat we via het internet gevonden hebben.

Tegenover dit restaurant zit een kunst galerij. De mevrouw vertelt dat ze met een aantal kunstenaars een coöperatie zijn aangegaan om de ruimte gezamenlijk te kunnen huren en zodat hun producten daarmee ook tentoongesteld kunnen worden. Het is goed gelukt, ze hebben een prachtige collectie van spulletjes bij elkaar. Ik koop een heerlijk soepele leren tas, daar stond mijn naam op (hahaha). We lopen met de fiets aan de hand richting centrum, stallen hem daar bij een brug en lopen het bruisende centrum in. Wat een mooie oude straatjes, en oude panden en heel veel kunst galerietjes en winkeltjes waar je bijzonder kleren kunt kopen, we kopen bij house of taste (een soort traiteur) op de kleine kerkstraat nog een aantal lekkernijen om zelf op te peuzelen of mee te nemen naar huis. Het is echt een stad om met m’n (shop) vriendinnen (EEE) naar toe te gaan. We wandelen een klein uurtje door de stad, verbazen ons over de levendigheid en stappen daarna weer op de fiets terug.

We rijden onze Dokkummer EE sloot bijna helemaal vanuit Leeuwarden af en zijn binnen 3 kwartier weer terug op de camping. Het was een inspirerend dagje en een leuke kennismaking met het heerlijke fietsen dat je hier langs eindeloze hoeveelheden knooppunten kunt doen. Wie weet dan toch maar de Elfstedenroute gaan fietsen zou een leuk uitje kunnen zijn, even kijken wie we daar vanuit de vriendinnen kring voor zouden kunnen strikken. We tellen onze zegeningen hebben een prachtig laatste middag op vakantie en zoveel gedaan en genoten dat het geen enkel probleem is om weer terug naar huis te gaan. Een leuk blog, mooie dagfoto’s en nieuwe manier van primitief camperen ontdekt. We slaan het op, tezamen met het prachtige gedicht dat we in Leeuwarden tegen kwamen, in ons geheugen als zeer bijzonder reeks mooie sportieve ervaringen gedurende een wel doorleefde zomervakantie in Nederland.