Vaticaan museum, sixtijnse kapel, sint Pieter, pantheon

We staan enorm vroeg op omdat we vandaag om 8uur de sixtijnse kapel, het museum van het Vaticaan en de Sint Pieter gaan bezoeken. Bert heeft tickets gekocht waarmee we niet in een hele lange rij hoeven te wachten, in een kleine groep met een ervaren gids en voor de grote publieksopening de sixtijnse kapel mogen bezoeken. We zijn vroeg op ons ontmoetingspunt. We krijgen oortjes en een iPad waarmee we de gids goed kunnen verstaan. Om kwart over acht lopen we richting het Vaticaan museum en daar blijken enorme mensen massa’s net zo als wij op een gepriviligeerde manier door het museum heen geloodst te worden. Tsja het zijn gewoon verdienmodellen waar de kerk en de organisaties extra geld mee verdienen. Het museum gaat om 9.00 uur open en zolang we in de rij staan te wachten totdat we maar binnen mogen vertelt onze gids van alles over de Kapel. Het is de bedoeling dat wij als eerste naar de kapel lopen. Maar zij mag daar niets vertellen, dus vertelt ze alles waar we op moeten voor ons bezoek. De sixtijnse kapel is bijzonder. De feitjes die de gids verteld heeft zijn leuk, dus na 15minuten gaan wij door naar de rondleiding door het museum. Zij laat ibs de highlights zien, maar inmiddels zijn de hele grote mensen massa’s ook in het museum en is niets meer zichtbaar zonder fototoestellen. Sjaaltjes van gidsen en selfies sticks. De gids weet veel, vertelt leuk en aan het eind elke zin gebruikt zij het woord ok wel op een heel bijzondere manier, zij bezorgt onze groep ieder geval voor de rest van de week een nieuw stopwoord waarmee we elkaar aan het lachen krijgen. Oohkkkkaay, is het woord maar het laat zich lastig fonetisch beschrijven omdat ze er een hele bijzondere klankdraai aangeeft. Na drie uur is het einde van de rondleiding nog niet in zicht en de groep zich een beetje te morren. We hebben niet geweldig ontbeten en het loopt al tegen twaalf uur. Wat mij betref is mag het afgelopen zijn, maar de Sint Pieter moet ook nog bekijken worden. Pffff.

De Pieta van Leonardo, het altaarstuk van Leonardo, de beelden van Bernini. Het houdt maar niet op. Ik maak nog wel foto’s, maar wil eigenlijk het liefst zo snel mogelijk die megalomane kerk uit. Wat een rijkdom en waarvoor eigenlijk? Om de niet gelovigen te overtuigen dat het beter is om je tot het Rk geloof te bekeren want dat kun je mee genieten van de rijkdom. Nou in ieder geval niets voor mij.

Wij gaan om kwart voor een van het vaticaanse grondgebied af, Steva en Sasar blijven nog even hangen want zij willen de Dome beklimmen, maar liefst 400 treden omhoog, maar wel als beloning een 360graden beeld van Rome. Wij zullen dit gaan zien op de foto’s want traplopen gaat mij in ieder geval niet meer lukken. We gaan op zoek naar een broodje en stinken uiteraard in ‘tourist trap’ eettentje. Een broodje van 8 euro die niet te eten is, maar goed honger maakt rauwe bonen zoet. We lopen naar huis terug en moeten snel herstellen omdat we om 16.00 uur een free guided tour geboekt hebben langs de Bside van Rome. Dus niet alleen maar de highlights maar vooral ook historische samen hang. Ik eet snel wat paracetamolletjes in de hoop dat ik daarmee de volgende 4 km weer zal kunnen volhouden.

We verzamelen bij Piazza del Popolo en aldaar treffen we een Engelse jonge gast die Griekse en Romeinse geschiedenis heeft gestudeerd in Rome. Hij blijkt een zeer gepassioneerde en boeiende verteller, die in staat is om een hele groep ademloos naar hem te laten luisteren. Hij vertelt veel en geeft doorkijkjes in de geschiedenis, herhaalt dingen waardoor ze ook beter beklijven. Kortom het is een wandeltocht for ons na de veel heuf van culturele en religieus grootsheid wat dichter bij de wereldse werkelijkheid uit de geschiedenis brengt, daarmee is het dus een mooi vervolg op onze ochtend toer, maar wat een inspanning zeg, helemaal uitgeteld gasn we op zoek naar een metro. Maar uiteindelijk is lopen toch de snelste manier om thuis te komen. Sasar hebben weer een waanzinnige borrel tafel klaar staan en als een uitgehongerde horde sprinkhanen storten wij ons op al het lekkers.

Na dit borrel hoogte punt besluiten we om nog een pizza afzakkertje bij Andrea te doen. Heerlijk nononse Italiaans eten in een Romeins familie restaurant dat twee huizen verder dan ons huis zit. Na afloop gaan we ook nog voor een ijsje. Wat een feest is dit leven op de kleine Romeinse vierkante kilometer rondom ons huis.