Rondje Donauried Gunzburg

Vroeg op pad, de A6 is afgesloten, volgens de camping beheerder, where the h… Is de A6? Uiteindelijk laat Google zien dat dit weg is die wij moeten rijden als we richting Ulm willen. We besluiten om langs de Neckar te blijven rijden en zum gluck blijkt dit een prachtig heuvellandschap met een meanderende rivier, die favoriet is bij bejaarden die zich graag in grote boten over dit soort rivieren laten verplaatsen. We zijn blij dat we in een busje zitten en niet in een boot. Het weer is wederom stralend, Duitsers zijn echter toch iets meer seizoensgebonden, daar waar we in Nederland met dit weer nog in korte broeken en hemdjes zouden lopen zie je hier toch al weer de broekpakken en de lange broeken.

Onze derde camping op deze derde dag, in de buurt van Ulm, waar wij om half twee aankomen, daar worden wij rucksichtlos weg gestuurd. Ze zijn gesloten van 12.00 tot 14.00 dus als we een plek willen dan moeten we maar wachten. We zijn verbouwereerd, dit hebben we nog nooit meegemaakt een camping die met zijn plekken voor 40 euro zichzelf afficheert als een gastvrije camping. Mooi niet dat wij gaan wachten op deze zogenaamde gastvrijheid. We stappen in en vertrekken. We proberen een andere camping net voorbij Gunzburg. Daar treffen we een omgebouwde boerderij die zich helemaal op het camping leven heeft gericht. De campers hebben een eigen stukje van het terrein, afzijdig van het campinggebeuren, langwerpige stukjes witte gravel met een eigen electriciteitspaal waar je voor elke 6 uur stroom 50cent in moet werpen. We luieren wat in onze heerlijke Lafuma oorfauteuilles, en daarna springen we op de fiets om ons eerste rondje Donau te fietsen. De heuse enige echte blauwe Donau, de op een na grootste rivier van Europa. We fietsen er zo op aan, en jawel hoor hij is niet mooi, hij stinkt er zitten kikkers en blauwalg in kortom we zullen ons Donau gevoel ergens anders moeten vinden. Voor nu is het een wit stenig fietspad langs de oever van de Donau en op enig moment fotografeer ik dan toch maar het enige echte Donau bordje ter illustratie dat we er heus gefietst hebben. Het landschap aan de andere kant van de rivier is prachtig. Hier en daar een beetje Zuid Limburg achtig met die gesloten court boerderijen in die doodstille straten met heuveltjes er door heen. Uiteindelijk blijkt het een kort zondag fietstochtje (slechts 28km) die abrupt bij onze camping uitkomt als we een doorsteek door het akkerlandschap maken. Maar goed als opmaat voor wat we in de rest van de vakantie gaan fietsen een mooi begin. We borrelen lekker uitgebreid en kokkerellen een feest maaltje bij elkaar, en passant plannen we de komende dagen qua programma en bestemming. Vrije tijd genoeg en meer dan genoeg bestemmingen waar we uit kunnen kiezen. De rest van de avond brengen wij gekluisterd aan onze apparaten door, het blog wordt geschreven, de fietsroute wordt van het Web gehaald en op de Garmin gezet evenals de wandeling die we gaan doen. Onze volgende bestemming in München hebben we ook alweer voor ogen. Ons vakantie feest krijgt vorm.