Natuurcamping in Driehuis
Ondanks de herfstvakantie hebben plekje kunnen bemachtigen in Driehuis. We zijn vrijdagavond aangekomen, het was net nog niet helemaal donker en konden zonder veel moeite een plekje op de camping innemen. Daarna alle lampjes en,(nep) kaarsjes geïnstalleerd en bij kaarslicht een heerlijke salade gegeten. De kachel op 20, de horretjes omlaag, en genesteld in de kussens, meer hebben we niet nodig om ons direct thuis te voelen.
In de ochtend worden we wakker met uitzicht op de bomen die boven ons dakraam uittorenen en het gekwetter van piep kleine vogeltjes die in de bomen heen en weer wippen en vliegen. Het is weer een prachtige camping zien we nu bij daglicht. Mooie plekken veel privacy en midden in het groen aan de rand van het dorp Driehuis. We besluiten om over de sluizen van Ijmuiden naar Beverwijk te fietsen, in Beverwijk zit een mooie bergsportwinkel waar we een aantal jaar terug onze spullen voor Nepal gekocht hebben. Alle plaatsen liggen hier op een steenworp afstand vandaan, alles binnen 10km per fiets bereikbaar, alleen Amsterdam en Alkmaar liggen wat verder. Het gebied lijkt een soort Noord hollandse Randstad, alles is aan elkaar vast gebouwd. De sluizen route is afgesloten omdat ze er aan het werk zijn, maar wel even sluiseiland opgefietst omdat je hier prachtig uitzicht over het Noordzeekanaal hebt. Met z’n industriële staketsels is de horizon lelijk maar tegelijkertijd ook intrigerend. Dit water en deze industriële bedrijvigheid zorgen voor een flinke economische impuls hier en in het achterland, zijnde Amsterdam. Tis een groots en indrukwekkende omgeving, waar je als buitenstaander nog geen fractie van weet wat zich achter de rookpluimen en de hijskranen die immense schepen uitladen, afspeelt. Toen het kanaal net aangelegd was (ergens in de jaren 60?), gingen wij er als gezin wel eens heen als familie uitje. De auto in de berm, de mannen met hengels, moeder met thermoskan en de meisjes in het gras, een plaatje dat gebruikt kon worden in het Polygoon journaal, voor het Nederland in wederopbouw dat waren we…
De sluizen niet over fietsbaar keren wij terug naar Velzen Zuid, want van daaruit gaat een pont naar Velzen Noord en dat ligt vastgebouwd aan Beverwijk. We shoppen wat en keren na paar uur weer terug bij de pont. Eenmaal terug in Velzen gaan wij op zoek naar de “vis bij Kaatje” volgens de recensies de lekkerste vissnackcar in de omgeving. We vinden “Kaatje” op de zeeweg. We bestellen ijmuidense heethoofdjes met piri piri saus en kibbeling. Het zijn allebei vissnacks om je vingers bij op te eten. We genieten van dit heerlijks in het zonnetje op een geïmproviseerd terrasje, het lijkt wel lente. Eenmaal terug op de camping bergen we onze schatten op en trekken we onze wandelschoenen aan om het zuidkennemerduinlandschap te gaan verkennen. Daar zitten we niet zo heel ver vandaan lijkt het op de kaart maar de ingang laat zich niet heel makkelijk vinden en het is niet zo heel erg groot, dus via een wat grotere omweg komen we uiteindelijk wel in het gebied terecht, maar de omgeving is vooral laag boslandschappelijk met wat verhogingen, dit zullen zeker duinen zijn, maar verder geen omgeving om over naar huis te schrijven. We komen uiteindelijk in het dorp Driehuis uit, en de hoofdstraat, de Driehuizerkerkstraat, die we aflopen waar ook een paar leuke winkeltjes (Skandida kledingwinkel met merken uit Skandinavie) aan zitten, komt uiteindelijk langs onze camping.
Aldaar aan gekomen is het bbq kippenfestijn, waar wij ook voor uitgenodigd waren, al in volle gang, er zijn veel mensen en het ziet er gezellig uit maar wij zijn klaar gewandeld en bewogen en hebben zin in ons eigen biertje en eigen huisje. Met onze fleecevesten aan is het nog mogelijk om even buiten te zitten, maar de kou door het verdwijnen van de zon, trekt al snel op dus verplaatsen we ons borrel blad naar binnen. Uiteindelijk moeten de vermoeide gewrichten even tot rust komen met wat warmte en paracetamol, dat helpt snel dus daarmee komt een heerlijke buitendag in een aparte omgeving weer tot een mooi einde.