Rome!
We hebben vandaag om 12.30 uur de vlucht vanuit Amsterdam naar Rome. De hondjes zijn ondergebracht op verschillende adressen en we houden opeens heel veel tijd over op de ochtend. De koffers worden nog ettelijke malen gewogen omdat we teveel kilo’s, ik vooral, bij ons hebben. Op het laatste moment gaat toch de zwarte lange jurk eruit omdat ik al drie verjaatdagsoutfitjes heb. Arben en Sas zijn ook goed op tijd dus we gaan met z’n vieren in de auto naar de parkeergarage van het LUMC en pakken daar de trein. Ondanks het feit dat we ruim op tijd zijn presteren we het om net voordat de gate dichtgaat aan te komen. Maar ja het boarden begint om twaalf uur en om tien over twaalf gooien ze de tent dicht terwijl iedereen nog in de wachtruimte staat om z’n koffer af te geven en gecheckt te worden.
Om half drie komen we na een zeer voorspoedige vlucht in Rome aan, de piloot heeft het echter gepresteerd om in de laatse tien minuten van de vlucht nog wat luchtzakken en scherpen afdalingen te maken, zodat mijn systeem even on hold gezet wordt. Gelukkig duurt het even voordat onze bagage door komt, dus daarmee kan ik ook weer een beetje onder de mensen komen.
We pakken een taxi op advies van de hostess naar haar adres in Rome Via Castelfardido, en de prijs is fixed. Het is wel heel plezierig en comfortabel om in de auto te stappen en naar je logeeradres gebracht te worden, het lijkt er wel op dat we redelijk dicht in het centrum zitten. We hebben contact met Tim gehad en hij is al in het appartement om ons te ontvangen. Als we aanbellen komt Tim in korte broek en blote voeten de enorm grote toegangsdeur open doen. Deze geeft toegang tot een binnen plaats waar veel verschillende appartementen gebouwen op uitkijken. Onze loft heeft zijn buitendeur aan dit binnenplaatsje liggen. Dus als je de voordeur binnenkomt kom je binnen in een enorme ruimte, en lijkt in alles op de foto’s die we op het internet gezien hebben toen we besloten dit via Airbnb te huren. Het valt een soort van mee omdat je op het web denkt dat de foto’s gemanipuleerd zijn, om beter over te komen. Er zijn vier aparte slaapkamers waarvan er drie een eigen badkamer hebben. De keuken is groot, de eettafel is groot en de bank is groot. Alles is aanwezig en men heeft ook alles laten staan om je een warm gevoel van welkom te geven. Zelfs de fles wijn als kadootje van de hostess ontbreekt niet.
Tim heeft de omgeving verkend dus weet ons de dichtbijzijnde supermarkt te wijzen. We gaan onze eerste boodschappen doen, om lekker te kunnen borrelen en thuis te komen. Daar is niet veel voor nodig, en grote tafel, lekkere spulletjes op tafel, wijntje en een biertje erbij en het borrelen op z’n Heshusius geht’s los. Dit is vijf uur as we speak.
We besluiten om nog een wandelingetje naar de Trevi Fontein te maken. Dit is uiteraard een toeristische trekpleister, dus vooral blijven ademen in de grote hordes die we zullen aantreffen, maar het is goed om in de stadsvakantie modus te komen. Het is een soort van mentale voorbereiding op wat we tegen kunnen komen doorheen onze ontdekkingstocht door Rome. Het is inderdaad heel heel heel druk. We moeten ons best doen om op de rand van de fontein te kunnen zitten, maar uiteindelijk lukt dit en levert het mooie plaatjes op. Natuurlijk doen we even als Fellinni figuranten mee in deze film, als je naar de hoeveelheid mensen kijkt, wat ze aan hebben wat ze doen en hoe ze hun meest lieflijke Smile tevoorschijn toveren voor de selfies, en daarna hun gezicht weer terug in de sjagrijnige, vermoeide, jolige, overmoedige, depressieve stand zetten is heel bijzonder om te zien. We leven ons leven heel even voor het instagram feestje en gaan daarna weer door met het lijden van alle dag…
Daarna wandelen we terug linksom het straatje bij de Trevi fontein in. Daar komen we een grappige moderne biertent tegen Doppio malto, met een eetcultuur a la een Amerikaans burger restaurant. We beginnen met bier en zitten heerlijk. Sas en ik doen een potje tafelvoetbal, en Sas is verbaasd dat ik dit zo goed kan, want ik maak haar uiteindelijk goed in, en Bert licht toe dat we dit veel bij Stuv speelden met de klanten. Dat is waar en we hadden er altijd de grootste lol mee. Zo ook nu weer.
We zitten zo lekker, en we hebben het goed en het is een mooie start van ons Rome avontuur dat we besluiten hier te blijven eten. We bestellen wat bites dingetjes om met z’n allen op te peuzelen. Het is heerlijk en wordt vooral ook leuk door de vriendelijke bediening, een zwarte jongen die het geluk heeft gehad om een status te verkrijgen (?) op het Italiaanse vaste land, we fantaseren er lustig op los, we komen het niet te weten, maar feit blijft dat hij ons verblijf daar opleukt en we een fantastische start van de eerste dag hebben. Terug langs de straatjes en terrasjes in de buurt van de Trevi fontein zijn we blij dat we gewoon in een normaal restaurant hebben gezeten. Deze terrassen in straatjes van 3meter breed, hebben weliswaar live muziek, maar zitten ook in de uitlaatgassen van de taxi’s die vast komen te staan in het straatje pal voor je bord met pasta of pizza dat net uitgeserveerd is. Dus broeierige omstandigheden qua weer en uitlaatgassen die niet echt benijdenswaardig zijn.