Fietsen van de Moezel naar de Rijn

We hebben heerlijk geslapen en het was helemaal niet koud, maar dat was ook geen wonder want de kachel had hele nacht aan gestaan. Dus buiten is het koud maar binnen is het zeer geriefelijk. We gaan fietsen vandaag, Bert heeft mooi rondje op het web gevonden en op z’n garmin gezet: langs de Moezel heen, doorsteken naar de Rijn en dan daarlangs weer terug. Het is leuk om deze route te rijden omdat we beide rivieren al eens afgefietst hebben.

Eerst nog een keertje boodschappen doen en uiteindelijk zitten we om half twaalf met heerlijk vers brood en andere lekkernijen aan het water in de volle zon te ontbijten. We stappen om half een op de fiets en verwachten dat we het rondje van 55 km binnen de drie uur zullen rijden. Maar zo pakt het natuurlijk niet uit, elke wandeling en fietstocht die we deze vakantie gepland en gedaan hebben pakte net wat anders uit dan verwacht. Het eerste stuk langs de Moezel wordt is druk met fietsers, we komen langs het zeer toeristische plaatsje Winningen, we gaan de snelweg onderdoor, we rijden langs wijngaarden die op de hellingen liggen en waar op dit moment druk geknipt wordt: elke tros wordt er met de hand afgeknipt, wat een werk. We drinken uiteindelijk een koffie en een cola met de enige echte apfelstrudel met slagroom en ijs in Kober-Gondof. In deze plaats steken we de Moezel over en Bert heeft bij het uitzetten van de route al aangekondigd dat er in ieder geval wel wat heuvels zullen zijn die we over moeten. Ja dat snapt iedereen, maar het landschap tussen het dal van de Moezel en de Rijn bestaat natuurlijk niet maar uit een heuvel. Hoe krijg je dat bedacht, achter elke heuvel duikt weer een andere heuvel op en het andere Rijndal is nog in geen velden of wegen te bekennen. Flink wat kuitenbijtertjes die, zonder bergverzetje, toch bij mij in ieder geval wat kreun en steun geluiden opleveren. De route suggereert als we de laatste heuvel over zijn (maar liefst 400meter hoog voor niet geoefende fietsers toch een aardige hoogte), een bospad dat omlaag zal leiden naar de plaats Rhens, dat aan de Rijn ligt. Bij de suggestie van een dalende route door het bos, kiezen we daar uiteraard voor, maar dat blijkt een behoorlijke vergissing, dat het pad omlaag gaat klopt wel, maar het pad blijkt een kiezelpad met zeer grote losse stenen te zijn wat zeer heftig daalt en daar moet je dus en permanent in je remmen hangen en je moet zoveel mogelijke de grote brokken steen zien te ontwijken. Kortom een crime, als we even stoppen zeg ik dat ik snap dat de andere wielrenners die ik gezien heb, gewoon over de weg blijven rijden. Wij keren ook terug naar de weg, dit kan kiezelpad nog een klein half uur omlaag volgen, is vragen om moeilijkheden. We komen bij de weg uit en binnen tien minuten zijn we zonder problemen in het Rijndal aangekomen en herkennen we het dorpje Rhens van onze vorige fietstocht.

Terug langs de Rijn is het heerlijk fietsen, we eindigen bij het kruispunt van de twee rivieren, waar de Duitsers een flinke toeristische attractie van gemaakt hebben, terwijl er feitelijk niets te zien is, anders dan twee grote stromen water die elkaar ontmoeten. De Rijn heeft veel vrachtverkeer en cruiseschepen, de Moezel wordt door enorme dam afgesloten en boten kunnen tot aan die dam varen maar van hieruit is er geen doorgang vanuit de Moezel naar de Rijn mogelijk.

We keren terug naar de camping, drinken een half liter Koblenzer bier vom fass en daarna bij de camper aan de borrel. We douchen, eten een heerlijke vegetarische soep die we in Italië bij de Spar hebben gekocht en daarna ruimen we ons campement zodanig op dat we morgen alleen nog maar paar dingetjes hoeven in te pakken en dan kunnen gaan rijden. Het is een heerlijke actieve afsluiting met prachtig weer van een heerlijke vakantie. Onbekend of we het camper life nog eens in Duitsland gaan opzoeken, maar het trekken met je eigen huisje is iets wat ons wel heel erg goed is bevallen. Op zoek naar plekken waar het er iets minder rigide aan toe gaat, moet nog wel te vinden zijn op andere plekken in Europa.