Ontbijt op het strand en fietsen in de storm op Fano.

Deze dag gaan we het eiland Fano omfietsen een tochtje van 33 kilometer. Omdat er een flinke bries staat zullen we eerst met de auto naar het zuidelijke puntje van het eiland rijden, zodat we de fietstocht tegen de wind in kunnen beginnen. Alvorens dus naar het zuiden te rijden gaan we van de camping af naar het strand en doen daar ons ontbijt op ons privé terras, zijnde het verlaten strand, in ons tiny house (Look). De wind, de regen zorgen voor geloei, heen en weer bewegen , gekletter maar Look met z’n ruim 3000kg laat zich niet van de wijs brengen, hij zorgt voor een veilig en warm thuis gevoel in omstandigheden (8graden en windsnelheid van 40km per uur) waar je je normaal drie keer bedenkt voordat je een bezoek aan het strand brengt.

We parkeren ons campertje in Sonderho, het zuidelijkste dorpje met 350 inwoners. Een soort museumstadje met schattige vrijstaande gepleisterde huizen met rieten daken. Aan de ene kant grenzend aan het wad en aan de andere kant het Noordzeestrand.

We pakken ons goed in met sjaals handschoenen, dubbele fietsbroek om de ontberingen te trotseren en stappen rond 11.00 uur op de fiets. Tegen de wind in is het zwaar trappen, maar gelukkig gaan we op enig moment langs het wad fietsen en komt de wind van opzij. Het pad langs het wad staat aangegeven als een officieel fietspad maar verzandt al snel in een zandpad waar onze dunne bandjes toch niet zo goed tegen bestand zijn. Dus dan is het lopen geblazen. Uiteindelijk zijn we om uurtje of een in Nordby, het hoofdstadje waar je ook aankomt met de ferry. We begrijpen dat hier het leeuwendeel van de bevolking van het eiland woont, zo’n 2800 van de in totaal 3200 zielen die het eiland rijk is.

De landschappen op dit eiland wisselen elkaar op dezelfde manier snel af, zoals we dat in Romo ook zagen, het ene moment fiets je door het duinlandschap met heide en bos, en het volgende moment fiets je langs een polder met koeien of oerossen. De infrastructuur qua wegen is hier nog iets eenvoudiger omdat het eiland kleiner is. Een weg die vanaf de ferry bij Nordby begint en eindigt bij het strand van Sonderho in het zuiden, met het en daar wat kleine zijweggetjes naar het Noodzeestrand, de zijwegen naar het wad zijn zoals ik hierboven al beschreven heb. niet geplaveid dus officieel niet als weg aan te merken.

Nordby is een leuk stadje om beetje toeristisch te shoppen, een museum, een goudsmit die van de amber stenen, die hier op de stranden en andere bodemlagen gevonden worden de mooiste juwelen maakt, leuke kledingwinkeltjes, en een hele grote supermarkt. Tsja in je fietskloffie door zo’n straatje lopen voelt op z’n minst redelijk ongemakkelijk, dus na een koffietje en een ijsje, pakken wij snel de terugtocht van onze fietstocht op en die gaat helemaal over het strand! Eerst denkt bert nog dat er twee fietsroutes over het stand lopen, een tegen de vloedlijn en een tegen de duinen, maar die tegen de vloedlijn gaat em niet worden, te nat zand en zacht zand zodanig dat onze bandjes er in wegzakken, dus we doen de zandweg die langs de duinen loopt.

Met de wind in onze rug, bereiken we op de fiets soms zelfs snelheden van 40km, wel met beetje bijtrappen. We rijden het strand helemaal af tot aan ons dorp Sonderho, waar we de auto gezet hebben. We drinken nog een koffie en thee kletsen wat met een gids die op zoek is naar klandizie, lopen langs het restaurant waar we ’s avonds willen eten en installeren ons dan op de Klitten camping, boven op het duin. Een prachtig plekje met uitzicht op het dorp en de daar achterliggende duinen met zomerhuisjes. We kunnen kwartiertje in de zon zitten en dan verdwijnt ie weer achter donkere wolken.

We maken een wandelingetje door het dorp, lopen bij de supermarkt en de toeristen winkel naar binnen en uiteindelijk via omweggetje langs de Waddenzee kant weer terug naar de camping.

’s Avonds gaan we uiteten bij Sonderho Kro, dit restaurant wordt aangeraden door zowel lonely Planet als de ANWB. Het zou een bekend restaurant in heel Denemarken zijn. Het eten is bijzonder zowel qua smaak als opmaak, en kan zeker evenaren met de betere restaurants zoals we die in Leiden kennen. We sluiten ons Deense Waddenzee avontuur af, zoals we dat ook ieder jaar op Schier doen, met een culinair hoogstandje in een eenvoudige entourage, dat geeft zeer veel extra sjeu aan onze totale beleving.