Zondag 10 juli terugwandeling naar Valbondione.

Na een heerlijke nachtrust om 6.00 klaar wakker. We ontbijten om 7.00 uur dus nog een uurtje te gaan. Tijdens het ontbijt duidelijk gemaakt dat ik mij zorgen maak over de terugtocht, dus dat ik wel wat steun kan gebruiken bij het omlaag lopen. Uiteindelijk gaan we om 8.00 en route en Roel loopt voorop ik daar achter en Robbert is mijn levende stok bij de moeilijke stukken. Het gaat meer dan voorspoedig, ik heb geen moment onveilig gevoeld en na de kettingen is het wandelen door het bos een verademing. Ik bedenk mij dat ik misschien wel af wol haken bij de splitsing daar waar we de volgende stijging naar de laatste hut zouden gaan maken. Bin de paddestoel stop maak ik duidelijk dat ik niet mee ga naar de laatste stop. Ik stuur appje naar Annemarie dat ik haar kom vergezellen, en bij splitsing belt Roel Annemarie om aan te kondigen dat ik eraan kom.

We treffen elkaar bij het begin van de wandeling, en lopen lang ls de fruitwinkel en de foccaccio winkel terug naar het hotel. Gelukkig heeft Annemarie een kamer waar meerdere bedden op staan dus het is geen enkel probleem om daar bij aan te schuiven. Er komen extra handdoeken, we nemen een thuiskom biertje met foccaccio, en vervolgens een heerlijke douche. De knieën zijn inmiddels flink opgezet vanwege het vocht dus het bewegen wordt behoorlijk beperkt. Ik hou een siësta, daarna zitten Annemarie en ik een tijdje genoeglijk te kletsen op het balkon ondertussen genietend van het fruit dat we gekocht hebben. Om 17.00 ga ik een biertje drinken en aan de receptie vragen of onze groep opgehaald kan worden in Lizzola, na hun afdaling van hun laatste hut. Dit laatste is mogelijk vanuit het hotel die tegen een gering tarief de hele groep heen en weer wil rijden. Nadat we dit met Roel gecommuniceerd hebben gaan we aan de wijn in afwachting van het diner. Het is genieten hier.