Vrijdag – wandeling bij Engolasters, boven op de berg bij Andorra la Vella, 8 km

We hebben besloten om vandaag een rustige wandeldag te doen. Dus de beschrijving dat iets ook voor families geschikt is spreekt ons wel aan. We nemen een weg met flinke haarspeldbochten richting Engolasters, alwaar we een stuk heen en weer een berg op kunnen lopen met een hoogte verschil van 290 meter, en om een meer heen kunnen lopen. Om half twaalf stappen we het redelijk effen pad langs de berg op. Dit pad is inderdaad geschikt voor rolstoelgebruikers, wandelwagens en er is onderweg een prachtig uitzichtplatform waarvandaan je zicht hebt op een gedeelte van de hoofdstad Andorra. Prachtig gezicht en heel zichtbaar dat de stad heel erg in een smalle vallei gepropt ligt. Er zijn steeds meer bouw activiteiten tegen de berghellingen op, maar dan moeten er ook weer wegen naar toe gemaakt worden. Na het uitzichtplatform komt er nog een zeer uitgebreide picknickplaats, maar die ligt in de schaduw en heeft geen uitzicht dus we hopen dat het gras bovenop de berg groener is, mooier uitzicht, minder mensen enz… Dus we gaan vol goede moed de 290 meter behoorlijk steil omhoog. We komen over veel steen lawines en soms zijn de grote stenen nog op het pad blijven liggen dus hop je van de ene naar de andere steen. Omhoog valt de klim wel mee, naarmate we dichter bij ons verwachte eindpunt komen wordt het geluid van kettingzagen echter steeds luider. Als we aankomen op dat gedeelte van de berg dat bedoeld is als eindtop voor ons , is daar een flinke groep mannen met kettingzagen bomen aan het villen. Daarnaast is er helemaal geen uitzicht op de vallei, maar uitzicht op de beboste berghelling tegenover de top waar we op staan, de top is slechts 1800 meter hoog, dus ook dat levert geen wow factor op, en dus ook geen groener gras helaas.

We dralen niet lang op deze ongeïnspireerde top en gaan weer omlaag. Zonder al teveel inspanning en weigerende gewrichten zijn we een half uurtje later weer bij de picknickplaats en leggen we het effen pad ook snel weer af, in de hoop dat de wandeling om het meer van Engolasters nog wel iets extra bijdraagt aan onze bergbeleving tot nu toe. Het meer blijkt een electriciteit project te zijn compleet met stuwdam, enorme toevoer van water uit de bergen via een gigantisch lange pijpleiding. Kortom een fraai stukje techniek, maar met natuur heeft het niets te maken. Er mag niets gedaan worden in het meer. Niet zwemmen/niet pootje baden, maar wel vissen vangen met een vergunning. We picknicken daar op een steen 50 meter van de waterkant af, niet half zo romantisch als de afgelopen dagen. We maken het rondje om het meer af, lopen terug naar het campertje en zijn deze keer al om half drie terug, lekker vroeg.

Bert neemt de haarspeldbochten terug als een volleerd Bergrijder, ik doe het hem echt niet na, en we zijn ook weer snel terug op de camping. We doezelen heerlijk in de zon en lezen wat en schrijven wat. Aan het eind van de dag lopen we langs wat winkels op zoek naar een nieuwe regen jas voor Bert en we vinden er gewoon een in de eerste winkel waar we binnenlopen. Voordat we hem kopen lopen we uiteraard alle andere vier winkels, die dit dorp rijk is, nog af. Maar de keus blijft op de eerste jas vallen. We gaan hem kopen, keren campingwaarts en eten ons restje eten van gisteren. De avond besteden we aan het schrijven van het blogje en aan het bij elkaar verzamelen van alle fotoos om het blogje van dagfotoos te voorzien, en alvast een selectie te maken voor op smugmug…We zijn heerlijk rozig van de zon op ons snoetje misschien komen we nog wel met een klein beetje kleur terug van vakantie dat zou weer voor het eerst sinds twee jaar zijn.