Fietsrondje Warffum Bierum, langs de Noordkaap (64km)
Het regent vandaag in de vroege ochtend weer maar we gaan ons rondje om de Groningse Noord toch afmaken. Het plan was om vandaag het rondje Lauwersmeer te fietsen, maar bij nader inzien gaan we eerst ons Noordoost Groningen rondje afmaken. Dat betekent dus langs de dijk, over de Eemshaven, naar Bierum en dan weer terug naar Warffum.
Om half elf stappen we op de fiets en dan is het ook droog. Het restaurant bij Noordpolderzijl, waar we gisteravond hadden willen eten, blijkt nu wel open, maar we hebben net ons overvloedige ontbijt achter de kiezen dus we fietsen door. Eerst rijden we nog een tijdje aan de buitenkant van de dijk, langs de Wadden, maar als snel zijn de schapen hekken weer gesloten en moeten we weer aan de binnenkant van de dijk fietsen. We hebben de hele tijd het gebied van de Eemshaven met het windmolenpark op onze horizon en dat levert in combinatie met de weersomstandigheden prachtige wolken luchten op, waar mee het industriele complex ook weer iets moois van lelijkheid mee krijgt. We stoppen bij het meest noordelijke punt van het vaste land van Nederland, dat wordt hier de ‘Noordkaap’ genoemd en gemarkeerd door een fraai cortenstaal kunstwerk. Daarnaast is er ook een plaquette in memoriam van een Engels vliegtuig dat op deze plek is neergestort. De Waddenkust is hier schitterend, drooggevallen grote vlakken met paaltjes die in combinatie met de fietspaden en graszoden op de dijk een mooi lijnen spel opleveren.
Bij de haven lunchen we in een monsterlijk wegrestaurant met junk food zoals we dat in tijden niet gegeten hebben. Een tosti met pindasaus en een broodje warme beenham met ketchup (!). De serveerster heeft zelfs de Amerikaanse vriendelijkheid, en vanwege de Corona tijd ook de overdreven schoonmaakdrang, het enige dat ontbreekt is haar witte schortje en haar naam plaatje. Maar goed dit is het enige restaurant in de wijde omtrek en we doen het er dus maar mee, in gedachten verheug ik mij al op de supersonisch gezonde salade die we vanavond als compensatie van dit vreselijke eten zullen hebben.
De haven omgeving is uitgestrekt en zeer lelijk zoals het hoort bij havens, we willen het liefst weer langs zo snel mogelijk langs de Dollard gaan fietsen, echter het fietspad is onder reconstructie, dit hadden we op ons plekje bij hoog watum, bij de heks, al op borden zien staan, dus moeten we via een kleine omweg langs de provinciale weg en door dorpjes als Polen en Spijk, om weer terug op onze route te komen.
De rest van de terugweg gaat door uitgestrekte korenvelden, aardappelvelden, grasvelden en uitgestorven dorpjes met rode bakstenen huisjes agwisseld met enorme boerderijen. In Uithuizen fietsen we nog even het park van de Menkemaborg in, ook mooi maar minder dat onze eerste borg in Slochteren. De supermarkt wordt nog even aangedaan, tja dat heb je met een koelkastje in de camper dat eigenlijk maar twee dagen voorraad kan bergen…
Als laatste doen we het plaatsje Urquert aan, een heel mooi dorp met veel grote oude villa’s, een gemeente huis dat zelfs gebouwd is door architect Berlage. De sfeer van het dorp is nog authentiek, dus een aanrader als je in de buurt bent.
Om half vier zijn we terug in onze boomgaard. De zon schijnt en zoals we al verwacht hadden is het een prachtige plek om te vertoeven. Tafeltje, stoelen, bier en borrel garnituur worden van stal gehaald om na te genieten van de voorlaatste dag van ons Gronings avontuur.
De salade is fantastisch, de fotoos zijn geselecteerd, ons fietsplan voor morgen is gesmeed en getekend, we can call it a day again…