Ribe
We verlaten onze camping met aanlegsteiger in Ribe en ruilen de kampeerplek in voor een parkeerplek anderhalve kilometer verderop. Van hieruit fietsen we het stadje Ribe in. Volgens de gidsen een van de oudste stadjes van Denemarken waar veel van de oorspronkelijke architectuur nog behouden is gebleven.
De Kathedraal is een enorm kolos op een gigantisch autovrijplein, midden in het petiterige stadje. De historie van deze kathedraal staat bol van belangrijke kardinalen die allemaal iets nagelaten hebben dat vermeldingswaard is, of het nou een palies is een kunstwerk of een tombe. De sfeer van het stadje is authentiek met kleine steegjes en straatjes kronkelend vanaf het grote Domplein, waaraan veel mooie vakwerkhuisjes, houten huisjes in pastel kleurtjes en paleizen in uiteraard in rode baksteen te bewonderen zijn. Er loopt een rivier doorheen, genaamd de Ribe hoe kan het ook anders, die nu met gemalen en kleine watervalletjes in het stadje voor een toeristische attractie zorgt. Dit was vroeger een stad die aan zee grensde en daarmee dus een belangrijke handelspost.
Dat vroeger gaat terug tot op de Vikingen tijd, want dat is de andere belangrijke toeristische trekpleister van Ribe. Het vikingenpark, een soort Archeon maar dan met Vikingen. We begrijpen dat er komend weekend een Vikingen festival is, waar tout Vikingen minnend Europa op af komt om verkleed als Viking je weer even een te voelen met mogelijke voorvaderen(of moeders uiteraard). Op onze vorige camping hebben we veel potentiële vikingen, mannen met baarden snorren en paardestaarten gespot die wat ons betreft zeker naar het festival zouden gaan.
Wij besluiten om niet naar dit park toe te gaan, te koud en we zijn niet vikingen minnend genoeg, en we willen graag nog nachtje op een Waddeneiland doorbrengen. Dus na het kopen van handschoenen, regenjas en muts en een heerlijk taartje met koffie en warme chocolade gaan wij op naar de ferry in Esbjerg.
Die ferry overtocht verloopt voorspoedig: je knippert met je ogen en bent op het eiland. Ik wil graag op een strand camping staan, dus een klein kwartiertje later staan we 150 meter van het stand in het plaatsje Rindby op een camping in de duinen. We eten een boterham, trekken onze storm kleding aan en wandelen naar het strand. Het strand is wederom groot, weids ook hier mag je met je auto erop en in onze ogen kennen wij dit soort grote zandvlaktes niet echt. We zijn totally impressed.
De dag eindigt snel na al deze indrukken: na het borrelen en het eten van het restje curry van gister avond val ik reeds op de bank in slaap. Bert maakt onze fiets plannen voor de volgende dag nog even af…