Smigies Trail, 13.5 km
We gaan met het taxi busje vanaf het hotel omhoog naar de start van de wandeling. Het wordt een wandeling waarbij we een klein beetje stijgen maar vervolgens de gestegen meters en de rest weer naar beneden gaan lopen tot op de stoep van ons hotel.
Eenmaal bij het beginpunt van de wandeling staan er enorm veel auto’s. Het kleine kerkje op de helling blijkt de reden van de auto’s te zijn. Men heeft net uit de wijde omgeving de viering van de heilige Minos bijgewoond, en dit blijkbaar zeer heuglijke feit wordt opgeleukt met zelfgebakken broden, zelf gemaakte versnaperingen en op de vroege ochtend toch ook gewoon wijn. De kerkgangers staan buiten te eten en te socializen. Een groot gedeelte van de onze groep gaat naar binnen om de fresco’s te fotograferen ondertussen worden de buitenwachters gefêteerd op brood en andere lekkernijen. De vrijgevigheid en het willen delen van hun blijdschap van hun geloof is indrukwekkend. Je krijgt het gevoel dat deze mensen echt samen een gemeenschap vormen die er voor elkaar zijn als het nodig is. Dat is mooi om te zien.
Als smikkelend van een soort raw food avant la lettre gaan wij de berg op. Het is een eenvoudige wandeling die over een korte afstand wat steile smalle stukjes helling met zich meebrengt maar het is allemaal niet heel erg spannend. Het is vooral ook leuk om boven op de berg de kustlijn van twee kanten te kunnen bewonderen. De weergoden zijn ons zeer gunstig gezind dus we pakken nog flink wat zonnestralen. Als we eenmaal het hotel in zicht krijgen en de plannen voor de vrije uren van de rest van de middag gesmeed worden lijkt het tempo wat flink omhoog te gaan, de afdaling is over een brede landweg dus de omstandigheden bieden ook mogelijkheid om hoger tempo te lopen.
Eenmaal terug bij het hotel proberen we nog een duik in de zee en een zonnebad te nemen, maar de wind is heftig aangetrokken. De zee heeft schuimkoppen, dus niet echt verstandig om hier in te duiken. We spreken af om met onze sjieke fles rode wijn, die we gekocht hebben bij de wijnproeverij, even bij leuk stel mensen van de groep te borrelen. Daar zien we net het laatste stukje zon achter de berg verdwijnen.
In de avond gaan we nog een hapje ergens eten in een taverne. Het eten is niet om over naar huis te schrijven dus dat die ik dan ook niet. Een van de gangmakers in de groep heeft passend speechje voorbereid om de reisleidster te bedanken. Dus met wat grappen en grollen wordt deze laatstr dag afgesloten. Tis grappig om te zien wat een weekje wandelen met elkaar onder leiding van een inspirerend mens kan doen, in relaxte sfeer keren we om 21.30 weer terug naar hotel. Aldaar zijn ze net van plan om het licht uit te doen, maar ze moeten met onze terugkomst weer aan de bak om de after dinner drinks te verzorgen. Een uurtje later stapt iedereen op, met in gedachten de terugreis van de volgende morgen en alles wat daarvoor nog met gebeuren. Als een blok val ik met een tevreden gevoel in slaap.
Leuke kennismaking met het eiland Cyprus, onder een stralende zon, in een leuke groep met een zeer inspirerende reisleidster was het een boeiende ervaring die in ieder geval veel ontspanning en wandelplezier heeft gebracht.
